بقلم / العزيز يوسف
حببتك من الصغر
كنت ارى خيالك فى
كل طريق امشيه الاقيه
معايه اجمل واوفى رفيق
وصديق هل كما انتى مازلتى
ام تغيرتى وغيرتى كمان المكان
والاسم والعنوان اشتاقك من زمان
ولفيت ما خليت لا حاره ولا شارع
ولا بيت الا وسالت عنك
ابدا ما حد دلنى عنك . تعبت وصليت
ودعيت و من تعبى نمت وشوفتك بنفس
البستان وعطورك الذكيه فايحه فى كل
المكان اللى اتعودت انا عليها من ايام ما
كنا بنلعب واحنا صغيرين بالبستان فاكره ..
اما كنتى تستخبى بين الورد و البنفسج
والريحان وعلشان كنت اطلعك من
مكانك كنت اقبل الياسمين يتكسف خدك
و يتهز
الريحان والبنفسج ويظهر جمال
وشك اللى كان دايما اجمل من
كل الورد بالبستان استحلفك
بكل عود ريحان وزهر بنفسج
كتبت عليه اسمك ورسمت على
الفل صورتك وسميت العطر طيفك
عرفينى ايه ظروفك وافتكرى انى انا وليفك
الفلاح ابن الجيران قوليلى اجى انا فين
وايه هو خوفك وفين العنوان فى الارض
ولا فى السما و لا بالجنه ولا
ارجع الف عليكى فى كل الجنان ولا
ساكنه بنفس البستان